امام کاظم (علیه السلام): برای درد دهان و خونی که از لابه لای دندان ها بیرون می آید و نیز درمان شدت درد و سرخه ای که در دهان رخ می نماید، یک تلخک تازه که زرد شده باشد، بر می داری، قالبی از گل بر آن می گذاری، سپس سر آن را سوراخ می […]

طب الائمه (علیهم السلام): – به نقل از محمد بن ابی نصر، از پدرش، از امام صادق (علیه السلام): -: نزد امام (علیه السلام) از ناآرامی سر و دندان هایم و از دردی شدید در چشم هایم – تا جایی که صورتم در اثر آن ورم کرده بود – اظهار ناراحتی کردم. فرمود: بر تو […]

امام صادق (علیه السلام): مسواک زدن، بوی بد دهان را می برد و سرمه، دیده را جلا می دهد.( مکارم الاخلاق: ج ۱ ص ۱۰۸ ح ۲۳۰٫ المحاسن: – به نقل از محمد بن حسن بن شمون -: برای امام کاظم (علیه السلام): چنین نوشتم: یکی از شیعیان از بوی بد دهان، اظهار ناراحتی می […]

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم): جبرئیل گفت: خرمای برنی(برنی، نوعی از خرمای مرغوب است که به شکل دایره و به رنگ سرخ مایل به زرد است (المعجم الوسیط: ج ۱ ص ۵۲) آب ستون فقرات را می افزاید.( المحاسن: ج ۲ ص ۳۴۵ ح ۲۱۸۹٫) پیامبر خدا (صلی الله علیه و […]

توصیه به کم خوری مهم ترین رهنمود نخستین و مهم ترین رهنمود اسلام دربراه مواد غذایی مورد مصرف، این است که حلال باشند، بدین معنا که:اولا: آنچه انسان مصرف می کند، باید از راه مشروع، تهیه شده باشد. غذایی که از راه نامشروع و تجاوز به حقوق دیگران تهیه گردد، هر چند ممکن است برای […]

امام صادق (علیه السلام): – خطاب به طبیب هندی -: کبد، قوسدار است تا معده را سنگینی کند و به تمامی بر روی آن قرار گیرد و آن را بفشرد و در نتیجه، بخاری که در آن هست، بیرون رود.( الخصال: ص ۵۱۴ ح ۳٫) امام صادق (علیه السلام): – خطاب به مفضل بن عمر […]

۱ – پرهیز پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم): معده، خانه همه دردهاست و پرهیز، ریشه همه درمان ها.( طب النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): ص ۲٫) امام صادق (علیه السلام): معده، خانه درد است و پرهیز، یگانه درمان.( الخصال: ص ۵۱۲ ح ۳٫) ۲ – آنچه برای گوارش، […]

الف بدگواری امام صادق (علیه السلام): هر دردی از بدگواری (سنگین خواری) است، مگر تب، که به خودی خود به بدن در می آید.( الکافی: ج ۶ ص ۲۶۹ ح ۸٫) پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم): سنگینی معده (برده)،( برده، همان بدگواری یا سنگینی غذاها بر معده است. از آن رو، […]

نبود یاران مهمترین عامل عدم قیام برخی از امامان
در طول تاریخ، در اذهان جوانان مسلمان این پرسش مطرح بوده است که چرا اکثریت قاطع امامان معصوم ما از قیام و اقدام نظامى براى بازپس گرفتن حق غصب شده خود و حاکم شدن بر جامعه خوددارى نموده اند؟
امیر مؤمنان علی(ع) ۲۵ سال سکوت تلخ و طاقت فرسا را تحمّل نمود، اهانت به خویش و همسرش را از نزدیک مشاهده نمود، غصب فدک را با چشمان خویش نظاره کرد؛ ولى دست به اقدام نظامى نزد. همین طور امام حسن مجتبی(ع) صلح را مقدم دانست و امام زین العابدین۷ از طریق مناجات و دعاها به هدایت جامعه پرداخت و از اقدام نظامى و قیام براى گرفتن انتقام خون پدر، بستگان و یاران خویش خوددارى نمود. حضرت باقر و صادق ۸ نیز از طریق فرهنگى و تربیّت و تعلیم شاگردان، وارد عرصه اجتماعى شدند و حتى از قیامهایى که به ظاهر اظهار تمایل به آن حضرت مى کردند، حمایت نکردند. همچنین از امام هفتم ۷ تا امام حسن عسکرى ۷، هیچ کدام براى باز پس گیرى خلافت ظاهرى و به عهده گرفتن حکومت و هدایت جامعه اقدام نظامى و قیام علنى انجام ندادند.

بعضی خانمها در زمان قاعده گی با دردهای شدید به دلیل عدم جاری شدن خون حیض یا پریید مواجه می شوند برای رها شدن از این درد وتنظیم قائدگی گیاهان ذیل مفید است انشاالله. زعفران،تخم زردک،شقاقل،مقل ارزق،دارچین،اگیر ترکی،مرزه سیاهدانه،سلیخه ،سعدکوفی،بابونه هرکدام یک گرم انیسون، تخم شنبلیله، ابهل هرکدام سه گرم سائیده والک درشت شود وسپس […]

نقش فرهنگ انتظار در اصلاح جامعه
انتظار در مکتب تشیع یک حالت انسانی است که انسان به خاطر وجود آن، ضمن پیراستن وجود خویش از بدیها و آراستن آن به خوبیها، در ارتباط مستمر با امام و حجت زمان خویش، همه همت خود را صرف زمینه سازی ظهور مصلح آخرالزمان میکند و در جهت تحقق وعده الهی نسبت به برپایی دولت کریمه اهل بیت ـ علیهم السلام ـ با تمام وجود تلاش می-کند.[۱]
طبق این تعریف انتظار فرج عاملی مهم در جهت خودسازی فردی، اصلاح جامعه و کاهش جرائم و مفاسد خواهد بود. بی-تردید انتظار ظهور امام زمان ـ علیه السلام ـ در تمام ابعاد شخصیت انسان، اعم از فردی و اجتماعی مؤثر است و همه مناسبات وی را فرا می¬گیرد. و بالاترین کوشش و جهاد همه جانبه او در راه خداست.

آن حضرت در شهرها و مناطق مختلف حضور دارد و محل زندگی ایشان، جای خاصی نیست. پس زندگی او به شیوه ی عادی و معمولی است؛ زیرا این گونه زندگی، حساسیت برانگیز نیست و برای آن حضرت نیز آسان تر و طبیعی تر است.
زندگی و محل سکونت امام زمان(عج)
زندگی امام زمان(عج)
• آیا امام زمان(عج)، می تواند به صورت یک فرد ناشناس در میان مردم زندگی کند؟ در این صورت مسکن و محل زندگی او کجا است؟!
در پاسخ به این پرسش گفتنی است که نمی توان محل خاصی برای آن حضرت در نظر گرفت و منطقه و شهری را به عنوان محل سکونت او معرفی کرد.
اصولا «پنهان زیستی امام» ایجاب می کند که مسکن و مکان زندگی او، کاملا مخفی و ناشناخته بماند.
«سدیر صیرفی» از امام صادق(ع) روایت می کند: «صاحب الامر» از این جهت با یوسف(ع) شباهت دارد که برادران یوسف – با این که عاقل و دانا بودند و قبلا هم با وی معاشرت داشتند – وقتی پیش او رفتند، تا خودش را معرفی نکرد، او را نشناختند و با این که بین او و یعقوب(ع)، بیش از هجده روز راه فاصله نبود، یعقوب از وی اطلاعی نداشت. پس چرا این مردم انکار می کنند که خداوند همین عمل را نسبت به حجت خویش صاحب الامر نیز انجام دهد؟ او نیز در بین مردم تردد می کند و در بازار ایشان راه می رود و بر فرش های آنان قدم می گذارد؛ ولی [مردم] او را نمی شناسند و به همین وضع زندگی می کند تا هنگامی که خداوند به او اذن معرفی به مردم را بدهد.»۱
آن حضرت برای انجام وظایف و تکالیف خود از مکانی به مکان دیگر می¬رود و براساس حکایات معتبر، در شهرها و اماکن مختلفی دیده شده است. مدینه، مکه، نجف، کوفه، کربلا، کاظمین، سامرا، مشهد و قم، از جمله¬ی آن است.
در بعضی از زمان ها و مناسبت ها در مکانی مقدس حضور دارد. در این جا به برخی از آن ها اشاره می شود:
مکان های خاص
۱٫ مدینه و پیرامون آن (رضوی)
امام باقر(ع) می فرماید: «ناچار برای صاحب الزمان، عزلت و غیبتی است و طیبه (مدینه) خوب¬جایگاهی [برای ایشان] است.»۲