پیامبر اکرم(ص) و ائمه هدی (ع) به چنین دعایی امر فرموده‌اند، حضرت ولی عصر(عج) نیز نه تنها شیعیان خود را به دعا کردن برای تعجیل فرج فرمان داده، بلکه کثرت دعا را از آنان خواسته‏‌اند.پیامبر صلی‏ الله ‏علیه ‏ و ‏آله: “أفضَلُ أعمالِ اُمَّتی إنتظارُ الفَرَجِ1”. “برترین اعمال امّت من انتظار فرج است”. امام علی […]

شبکه‌های اجتماعی مدتی است که شبهه‌ای را مطرک کردند که مگر وقتی شیطان به آدم سجده نکرد، خدا او را از بهشت بیرون نکرد؟ پس چگونه شیطان توانسته دوباره وارد بهشت شود و آدم و حوا را فریب دهد؟!

به یقین شیطان یا همان ابلیس، رجیم و رانده شده است؛ چنان‌که در قرآن در سوره «حجر» آیه 24 و سوره «ص» آیه 78، آمده :«قال فاخرج فانّک رجیم»؛ از آن جا بیرون رو که مطرودی، معلوم می‌شود که شیطان بعد از جریان تکبر و سجده نکردن بر آدم گرفتار لعن ابدی شده و از درگاه خداوند و ملکوت رانده شده است و به یقین تا ابد هم در بهشت راه ندارد.

پس: شیطان قبلاً در بهشت نبود؛ بلکه در درگاه الهی و در جمع مقربان درگاه خداوند بود؛ در حالی که بهشت جایگاه مؤمنان و بندگان مطیع خداوند در آخرت است و اخراج او به معنای اخراج از بهشت نیست، در حقیقت اخراج شیطان به معنی تنزل مقام و مرتبه شیطان بود، از جایگاه بلندی که در نزد خداوند یافته بود، نه اخراج از مکان معین و مشخص، این همان حقیقتی است که در قرآن در تحت عنوان «هبوط» بیان شده است.

امروزه کم نیستند افرادی که تصور می‏کنند سحر شده‏اند، یا جن زده هستند یا مبتلا به بختک شده‏اند، یا این که آن‏ها را طلسم کرده‏اند یا گاهی احساس می‏کنند که موجوداتی عجیب به زندگی ایشان وارد شده‏ و آرامش روانی و امنیت روحی را از آن‏ها گرفته اند.

به راستی آیا این امور واقعیت دارند؟ آیا ممکن نیست این حالات توهمات افراد باشند؟ اگر واقعیت دارد آیا همه این امور یک چیزند و از یک نوع محسوب می‏شوند؟ اگر واقعیت دارند چه میزان تأثیر دارند و شکل تأثیر آن چگونه است و از چه طریقی نفوذ می‏کنند؟ در نهایت چگونه می‏توان از تأثیر آن‏ها جلوگیری کرد؟
در این نوشتار به این سۆالات پاسخ داده می‏شود.

قال علی علیه السلام: الا اخبر کم بالفقیه  حق الفقیه ؟ من لم یرخص الناس فی معاصی الله  ولم یقنطهم من رحمه الله  ولم یومنهم من مکرالله ولم یدع القران رغبه عنه الی ما سواه ولاخیر فی عباده لیس فیها تفقه ولا خیر فی علم لیس فیه تغکر ولا خیر فی قراءه لیس فیها تدبرایا […]

در رواياتى آمده است كه امام علىّ بن موسى الرّضا  عليه ‏السلام فرمودند : وقتى ماه محرّم مى‏ شد ، كسى پدرم موسى بن جعفر  عليه‏ السلام را خندان نمى‏ ديد و در طول ماه محرّم خنده بر لبانشان نقش نمى‏ بست[1] . عبداللّه‏ بن سنان مى‏گويد : روز عاشورا بر امام صادق  عليه ‏السلام […]

بازخوانی سخنان علامه مصباح در مورد ربا و نظام اقتصادی کشور

ضعف نظام اقتصادی در کشور ما و مفهوم و معیارهای معاملات ربوی، وضعیت ربا در کشور از موضوعاتی بوده است که در بخصوص در دهه گذشته مورد بحث و بررسی بزرگان، علما و کارشناسان نظام قرار گرفته است. به همین منظور به بازخوانی سخنان علامه مصباح یزدی در همایش ربا که در سال 1385 توسط موسسه امام خمینی(ره) برگزار گردید متن کامل بیانات ایشان در ادامه می آید:

دعای پیامبرصلی الله علیه واله وسلم برای علی علیه السلام در فتح خیبر

24رجب سال هفتم هجری، نگاه سپاه اسلام به خیبر دوخته شده و علی(ع) روانه میدان کارزار است؛ پیامبر در حالی که او را نظاره می‌کند،‌ می‌‌گوید: اللهم اخذت من عبیدة یوم بدر و حمزة یوم‏ احد، فاحفظ لی علیا.
در 24 ماه رجب سال هفتم هجری، حادثه‌ای رقم خورد که بار دیگر حقانیت امیرالمومنان علی علیه‌السلام را بر همگان اثبات کرد، فتح قلعه مستحکم خیبر آن هم به دست توانمند مردی الهی که شیعه به آن می‌نازد، درباره وادی‌ خیبر گفته شده است، جلگه وسیع حاصل‌خیزی در شمال مدینه به فاصله سی‌ و دو فرسنگی آن است که پیش از بعثت پیامبر، ملت یهود دژهای هفت‌گانه محکمی در آن ساخته بودند که آمار جمعیت آن‌ها بالغ بر بیست هزار بود.

ابن ابی الحدید (دانشمند سنی معتزلی) در شرح این نامه می‌نویسد : «علی و خاندانش فدک را رها نکردند مگر به اجبار و از روی غصب ، لذا حضرت بعد از جملات اولیه می‌گوید : “بهترین حکم و داور خداست” ، و این ، سخنِ کسی است که شکایت دارد و تظلم می‌کند». (شرح نهج البلاغة ، ج 16 ، ص 208)
پایگاه اطلاع رسانی حج:  همانطور که می‌دانیم یکی از حقوق حضرت زهرا (س) که پس از ارتحال پیامبر اکرم (ص) غضب شد، مزرعه بزرگ فدک بود . این غصب، در تمام دوره خلافت ابوبکر بن ابی‌قحافة ، عمربن خطاب و عثمان بن عفان ادامه داشت.

شهید مطهری معتقد است، ماه رجب ماه استغفار و عبادت و روزه است، ولی به خاطر تبدیل نام ماهها از شمسی به قمری این سنتها به کلی فراموش می شوند. ایشان می فرمایند: ماه مبارك رجب است. براى جمعه اول رجب يك سلسله اعمال وارد شده است و يك ارزشهايى كه ديگر اصلًا اين حرفها […]

آيا خطبه شقشقيه، تنها از طريق عكرمه خارجى نقل شده است؟ 
توضيح سؤال:
برخى از وهابى‌ها ادعا كرده‌‌اند كه خطبه شقشقيه تنها از طريق عكرمه غلام ابن عباس نقل شده است كه او هم از خوارج بوده است و سخن خوارج از كى تا به حال براى شيعيان حجت شده است كه به آن استناد مى‌كنند؟
پاسخ:
خطبه شريف شقشقيه، بيش از هفت سند در كتاب‌هاى شيعه و سنى دارد كه تنها دو طريق آن به عكرمه خارجى مى‌رسد .
متن خطبه شقشقيه :
أَمَا وَ اللَّهِ لَقَدْ تَقَمَّصَهَا فُلَانٌ وَ إِنَّهُ لَيَعْلَمُ أَنَّ مَحَلِّي مِنْهَا مَحَلُّ الْقُطْبِ مِنَ الرَّحَى يَنْحَدِرُ عَنِّي السَّيْلُ وَ لَا يَرْقَى إِلَيَّ الطَّيْرُ فَسَدَلْتُ دُونَهَا ثَوْباً وَ طَوَيْتُ عَنْهَا كَشْحاً وَ طَفِقْتُ أَرْتَئِي بَيْنَ أَنْ أَصُولَ بِيَدٍ جَذَّاءَ أَوْ أَصْبِرَ عَلَى طَخْيَةٍ عَمْيَاءَ يَهْرَمُ فِيهَا الْكَبِيرُ وَ يَشِيبُ فِيهَا الصَّغِيرُ وَ يَكْدَحُ فِيهَا مُؤْمِنٌ حَتَّى يَلْقَى رَبَّهُ فَرَأَيْتُ أَنَّ الصَّبْرَ عَلَى هَاتَا أَحْجَى فَصَبَرْتُ وَ فِي الْعَيْنِ قَذًى وَ فِي الْحَلْقِ شَجًا أَرَى تُرَاثِي نَهْباً حَتَّى مَضَى الْأَوَّلُ لِسَبِيلِهِ فَأَدْلَى بِهَا إِلَى فُلَانٍ بَعْدَهُ ثُمَّ تَمَثَّلَ بِقَوْلِ الْأَعْشَى
شَتَّانَ مَا يَوْمِي عَلَى كُورِهَا            وَ يَوْمُ حَيَّانَ أَخِي جَابِرِr

آيا محمد بن اسماعيل بخاري، فتوا داده است كه از طريق خوردن شير حيوانات نيز محرميت ثابت مي‌شود؟

پاسخ :تمام علماى مسلمان بر اين مسأله اتفاق دارند كه اگر دو كودك از پستان يك حيوان شير بخورند، رضاع محقق نمى‌شود و تأثيرى در محرميت آن دو ندارد؛ اما محمد بن اسماعيل بخارى، نويسنده معروف كتاب صحيح بخارى اعتقاد داشته است كه اگر دو كودك از يك گوسفند شير بخورند رضاع محقق شده و آن دو باهم محرم خواهند شد و تمام احكام محرميت بين آن‌ها جارى است.  اين مطلب را بسيارى از بزرگان اهل سنت نقل كرده‌اند؛ از جمله سرخسى در دو جا از كتاب مشهور المبسوط اين مطلب را نقل كرده است:  ولو أرضع الصبيان من بهيمة لم يكن ذلك رضاعا وكان بمنزلة طعام أكلاه من إناء واحد ومحمد بن إسماعيل صاحب الإخبار رحمه الله تعالى يقول يثبت به حرمة الرضاع فإنه دخل بخارى في زمن الشيخ الإمام أبي حفص رحمه الله تعالى وجعل يفتي فقال له الشيخ رحمه الله تعالى لا تفعل فلست هنالك فأبى أن يقبل نصحه حتى استفتى عن هذه المسألة إذا أرضع صبيان بلبن شاة فأفتى بثبوت الحرمة فاجتمعوا وأخرجوه من بخارى بسبب هذه الفتوى وهذا لأن ثبوت الحرمة بسبب الكرامة وذلك يختص بلبن الآدمية دون لبن الأنعام وشبهة الجزئية لا يثبت بين الآدمي والأنعام بشرب لبنها فكذلك لا تثبت بين الآدميين بشرب لبن بهيمة…اگر دو كودك از يك حيوان شير بخورند، رضاع محقق نمى‌شود؛ بلكه به منزله خوردن از يك ظرف است. اما محمد بن اسماعيل بخارى، صاحب اخبار گفته: با اين كار سبب حرمت رضاع مى‌شود. بخارى در زمان شيخ امام ابوحفص وارد بخارا شد و قصد فتوا دادن داشت. شيخ به او گفت: اين كار را انجام نده؛ زيرا تو شايستگى فتوا را ندارى. بخارى از پذيرش نصيحت او خوددارى كرد؛ تا اين كه به اين مسأله فتواد كه اگر دو كودك از شير يك گوسفند بخورند، حرمت محقق مى‌شود؛ پس مردم جمع شدند و او را از بخارا به خاطر اين فتوا اخراج كردند.

در آستانه قرن هجدهم، برخی از نویسندگان متعصّب مسیحی مبارزه جدیدی را بر ضدّ اسلام آغاز کردند. آنها با انتشار کتابهایی که مملوّ از دروغ و نسبتهای ناروا به پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه و آله و سلم بود، تصمیم داشتند مردم را از توجّه به آیین اسلام منصرف و نسبت به پیشوای بزرگ آن، حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم بدبین سازند.

از جمله شبهات آنان مسئله تعدّد همسران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بود که آن را دستاویزی برای خدشه دار کردن چهره پاک و معصوم ایشان قرار دادند و از این رهگذر، سخنان ناروایی به وی نسبت دادند. یکی از نویسندگان این شبهه را چنین القاء کرده است:

«وی پیرو هوا و هوس بود و با اینکه به پیروانش دستور می داد بیش از چهار زن دائمی اختیار نکنند، خودش زنان بیشتری داشت.(1)

مسلّم است این گونه سخنان واهی نزد کسی که معتقد به عصمت انبیاء: می باشد، نادرست و نامعقول است.

اکنون که در سال پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم قرار گرفته ایم، شایسته است پاسخی

1. حیات محمد، هیکل، ص 315.

متقن و استوار به این شبهه ارائه شود. پرسش اساسی این است:

انگیزه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از تعدّد همسران، چه بود؟

در پاسخ به این پرسش، نکاتی بیان می شود: