1- بقره/44، 47-91، 122، 246-251 2- جاثیه/16-17 3- جمعه/5-8 4- مائده/12، 20-24 5- اعراف/160 6- یونس/93 7- اسراء/101-104 8- طه/78-97 9- سجده/23-24 10- دخان/30-31 11- شعراء/63-65 12- قصص/3-4

1- بقره/135-1402- نساء/54، 163، 1253- توبه/70، 1144- آل عمران/95، 65-68، 33-34، 96-975- حج/26-296- زخرف/26-287- انعام/74-89، 1618- مریم/41-509- انبیاء/51-7310- صافات/83-99، 100-11311- شعراء/69-10212- ابراهیم/35-4013- هود/69-7614- حجر/51-5615- ذاریات/24-3716- نحل/120-12317- ممتحنه/418- ص/45-4719-نجم/36-3720- عنکبوت/16-17، 24، 27

1- اخلاق آنان 1- بقره/63-66، 93، 100-102، 92، 78-79، 87-88، 75-76، 84-85، 174-176، 94-96، 40-42، 113، 135، 62 2- اعراف/161-177 3- مائده/70-71، 13، 15-16، 41-44، 57-46، 77-82، 51، 68، 18 4- آل عمران/23-24، 187، 98-99، 110-112، 119 5- نساء/44-47، 155، 53-55، 161 6- نمل/118 7- مجادله/14-19 8- اسراء/2-8

1- انفال/22-232- نمل/76

1- ابراهیم/24-252- فصلت/21

1- بقره/492- آل عمران/113- انفال/52، 544- یونس/75-925- هود/96-996- ابراهیم/67- اسراء/1018- طه/24، 42-799- شعراء/10-6610- نمل/12-1411- قصص/3-9، 32-4212- عنکبوت/39-4013- ص/1214- غافر/23-29، 36-37، 45، 30-3415- زخرف/46-5516- دخان/17، 30-3117-ق/12-1318- ذاریات/38-4019- قمر/41-4220- حاقه/100921- نازعات/15-2522- بروج/17-1823- فجر/6، 1024- تحریم/1125- مزمل/15-16

1- نساء/165، 13-14، 150-152، 1642- انعام/48، 10-11، 343- رعد/7، 324- مومن/51-52، 78، 81-855- آل عمران/179، 82، 80، 21، 181، 1826- فرقان/51، 207- مائده/328- بقره/87، 2539- یس/13-29، 30-3210- احقاف/32-34، 21-2811- حاقه/9-1212- هود/12013- اعراف/35، 94-10014- انبیاء/25، 4115- نحل/36، 6316- شعراء/208-20917- دخان/5-718- حدید/2519- ابراهیم/4، 9-1720- نمل/2، 35، 113، 43-4421- مومنون/51، 31-4422- یوسف/110-11123- حج/42-4824- ص/1425- حجر/10-15، 80-8426- کهف/5627- فاطر/4، […]

1- قمر/18-212- فرقان/38-393- عنکبوت/384- ذاریات/41-425- فجر/1-2، 6-76- اعراف/657- توبه/708- هود/509- ابراهیم/910- حج/4211- شعراء/123-13912- ص/1213- غافر/3114- فصلت/13، 1515- احقاف/21-2516- ق/1317- نجم/5018- حاقه/4، 6-7

1- انعام /62- هود/37-483- قمر/9-144-حاقه/11-12

1- بقره/1142- آل عمران/186-1953- نساء/69، 97-984- بروج/1-105- نحل/41-426- حج/38-40، 58-597- عنکبوت/568- علق/9-19

بیست و چهارم ذی‌الحجه روز مباهله نام گرفته و روزی بسیار گرامی و دارای فضیلت بسیار است. در این روز که روز نزول آیه “تطهیر” ( إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرا) و نزول آيه “ولايت” (إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ) نیز هست، خداوند مهر تأییدی دیگر بر ارزش‌ها و فضیلت‌های اهل بیت‌عليه‌السلام زده و جایگاه راستین آنان را در آيات قرآن تبيين كرده است.
آنچه كه در پي مي‌آيد پيش‌كشي ناقابل به محضر آل الله عليه‌السلام در راستاي تبليغ و تبيين جايگاه رفيع ايشان با يادآوري و شرح مختصري از آيات مباهله،‌ ولايت و تطهير با اين اميد كه مورد قبول افتد.

رابطه مباهله با سيدالشهدا در كلام امام خامنه ای

روز مباهله روزى است كه پيامبر مكرم اسلام، عزيزترين عناصر انسانى خود را به صحنه مى‌آورد. نكته‌ى مهم در باب مباهله اين است: “و انفسنا و انفسكم” در آن هست؛ “و نساءنا و نساءكم”(1) در آن هست؛ عزيزترين انسانها را پيغمبر اكرم انتخاب ميكند و به صحنه مى‌آورد براى محاجه‌اى كه در آن بايد مايز بين حق و باطل و شاخص روشنگر در معرض ديد همه قرار بگيرد. هيچ سابقه نداشته است كه در راه تبليغ دين و بيان حقيقت، پيغمبر دست عزيزان خود، فرزندان خود و دختر خود و اميرالمؤمنين را – كه برادر و جانشين خود هست – بگيرد و بياورد وسط ميدان؛ استثنائى بودن روز مباهله به اين شكل است. يعنى نشان دهنده‌ى اين است كه بيان حقيقت، ابلاغ حقيقت، چقدر مهم است؛ مى‌آورد به ميدان با اين داعيه كه ميگويد بيائيم مباهله كنيم؛ هر كدام بر حق بوديم، بماند، هر كدام بر خلاف حق بوديم، ريشه‌كن بشود با عذاب الهى.

روز بیست و چهارم ذی الحجه در تاریخ اسلام، روزی بسیار مهم و سرنوشت ساز است، روزی است که بر اثر یک حادثه کوچک، ولی بسیار عظیم و دارای اهمیت، یکی از آیات الهی بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد. در اثر نزول همین آیه، پیامبر صلی الله علیه و آله پرده از یک مسئله بسیار مهم برداشت و جریان خاتم بخشی علی علیه السلام را به اطلاع مردم رساند.
آیه ای که نازل شد، آیه ولایت بود و خبر مهم، اعلام ولایت و جانشینی امیرمؤمنان علیه السلام بود، که پیامبر صلی الله علیه و آله از سوی پروردگار، از این واقعیت خبر داد و پرده برداشت.
خاتم بخشی امیرمؤمنان علیه السلام
«انما ولیکم الله و رسوله و الذین آمنوا الذین یقیمون الصلاة و یؤتون الزکاة و هم راکعون»(1)؛ ولیّ شما تنها خدا و پیامبر اوست و کسانی که ایمان آورده اند ؛ همان کسانی که نماز را بر پا می دارند و در حال رکوع، زکات می دهند.
از سدّی، مجاهد، حسن، اعمش، عتبة بن ابی حکیم، غالب بن عبد الله، قیس بن الربیع، عبایة بن الربعی، ابن عباس، ابوذر، عبید الله بن عمر بن علی بن ابی طالب، انس، عمار، عبد الله بن سلام و جابر بن عبد الله انصاری چنین روایت کرده اند که: روزی گدایی به مسجد پیامبر آمد و از مردم تقاضای کمک کرد، امّا هر چه درخواست کرد، کسی به او کمک نکرد. او که از کمک مردم مایوس گشته بود، رو به سوی آسمان کرد و اظهار داشت: خدایا! من به مسجد پیامبرت آمدم و از مردم تقاضای کمک کردم، امّا کسی به من کمک نکرد. امیرمؤمنان علیه السلام با دست خود به او اشاره نمود. او نیز به طرف علی علیه السلام رفته و انگشتر را از دست آن حضرت بیرون آورد و از مسجد خارج شد. این جا بود که آیه ولایت توسط جبرئیل بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد. پیامبر صلی الله علیه و آله برای پیدا کردن مصداق واقعی آیه شریفه، با جمعی از یاران خود به مسجد آمد. آن ها گدایی را دیدند که از درب مسجد بیرون می آید.