کتاب من لا یحضره الفقیه:
– به نقل از اسحاق بن عمار -: به امام کاظم (علیه السلام) گفتم: گاه زن از بارداری
می ترسد و از همین رو، دارویی می خورد و آنچه را در شکم دارد، می افکند.
فرمود: این کار را نکند.
گفتم: آن تنها یک نطفه است!
فرمود: نخستین چیزی هم که آفریده می شود، همان نطفه است.( کتاب من
لا یحضره الفقیه: ج 4 ص 171 ح 5394.)
الکافی:
– به نقل از محمد بن مسلم -: از امام باقر (علیه السلام)، در این باره پرسیدم که
اگر مرد، زن را کتک بزند و در نتیجه، زن نطفه را بیندازد؟
فرمود: بر او بیست دینار (دیه) است.
گفتم: (اگر) او را کتک بزند و در نتیجه، وی علقه را بیندازد؟
فرمود: بر او چهل دینار است.
گفتم: (اگر) او را کتک بزند و وی نیز در نتیجه، مضغه را بیندازد؟
فرمود: بر او شصت دینار است.
گفتم: (اگر) او را کتک بزند و وی در نتیجه، جنین را که دارای استخوان شده است،
بیندازد؟
فرمود: بر او دیه کامل لازم است و امیرمومنان نیز به همین، حکم فرمود.
گفتم: ویژگی ساختار نطفه که بدان از دیگر چیزها باز شناخته می شود، چیست؟ فرمود:
نطفه سفید است، به سان خلط غلیظ سینه. پس زمانی در رحم می ماند تا این زمان به چهل
روز برسد. سپس به علقه تبدیل می شود.
گفتم: ویژگی ساختار علقه که بدان باز شناخته می شود، چیست؟
فرمود: لخته، خونی است همانند آن خون که در بادکش ابزار حجامت، لخته شود. پس از
بدل شدن از حالت نطفه، چهل روز در همین حالت می ماند و سپس به مضغه تبدیل می گردد.
گفتم: ویژگی مضغه که بدان بازشناخته می شود، چیست؟
فرمود: پاره گوشتی است سرخ رنگ، دارای رگ هایی سبز و درهم تنیده شده، و سپس به
استخوان بدل می گردد.
گفتم: ویژگی ساختار او، هنگامی که به استخوان بدل شود، چیست؟
فرمود: چون استخوان گردد، گوش و چشم برایش شکافته می شود و اندام هایش ترتیب می
یابد اگر به چنین حالتی رسیده باشد، در آن یک دیه کامل است.( الکافی:
ج 7 ص 345 ح 10.)