پرهیز از مراجعه به پزشک تا سر حد امکان

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
تا هنگامی که بدنت درد را تحمل می کند، از دارو بپرهیز و آن گاه که درد را تحمل نکرد، پس دارو.( مکارم الاخلاق: ج 2 ص 179 ح 2464.)
 پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
هر کس سلامت تنش بر بیماری اش چیرگی دارد، مداوا نکند.( أسد الغابة: ج 6 ص 176.)
 پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
هر کس می تواند با بیماری خود، سر کند، از درمان بپرهیزد؛ زیرا بسا دارویی که خود، بیماری بر جای می نهد.( نثرالدر: ج 1 ص 181.)
 امام علی (علیه السلام):
– در حکمت های منسوب به ایشان -: نوشیدن دارو برای بدن، به صابون برای جامه می ماند؛ آن را تمیز می کند، اما کهنه اش هم می کند.( شرح نهج البلاغة: ج 20 ص 300 ح 422.)
 امام علی (علیه السلام):
با درد خویش، تا آن هنگام که با تو مدارا می کند، مدارا کن.( نهج البلاغه: حکمت 27.)
 امام علی (علیه السلام):
مسلمان به دارو توسل نمی جوید، مگر آن هنگام که بیماری اش بر تن درستی اش چیرگی یابد.( الخصال: ص 620 ح 10.)
 امام صادق (علیه السلام):
سه چیز، نا خوشایندی در پی می آورد:… و نوشیدن دارو بدون بیماری، هر چند شخص آن دارو، جان به در برد.( تحف العقول: ص 321.)
 امام صادق (علیه السلام):
هر کس تن درستی اش بر بیماری اش چیرگی داشته باشد و دارو بنوشد، به زیان خویش، اقدام کرده است.( طب الأئمة (علیهم السلام): ص 61.)
 امام صادق (علیه السلام):
هر کس تن درستی اش بر بیماری اش غلبه داشته باشد و خود را به چیزی درمانی کند و پس از آن بمیرد، من در پیشگاه خداوند، از او بیزاری می جویم.( الخصال: ص 26 ح 91.)
امام کاظم (علیه السلام):
تا زمانی که بیماری، به جد با شما درگیر نشده است، درگیر معالجه طبیبان نشوید، که درمان به مانند ساختمان است که مقدار کمی از آن، شخص را به مقدار فراوانش می کشاند.( علل الشرائع: ص 465 ح 17.)