الکافی:
– به نقل از عمر بن اذینه -: مردی از ترک پوست دست و پای خود، نزد امام صادق (علیه السلام) اظهار ناراحتی کرد. امام به او فرمود: پنبه ای بردار و یک گیاه بان(نامهای دیگر آن: شجرهالبان، شوع و حبالبان میباشد.)
اسحاق بن عمار گفت: فدایت شوم! گیاه بان را در میان پنبه ای بپیچد و آن را در ناف خود قرار دهد؟
فرمود: اما تو ای اسحاق! بان را در ناف خود بریز، که بزرگ است (و گنجایش دارد).
ابن اذینه می گوید: پس از آن ماجرا، آن مرد را دیدم و به من گفت که آن کار را یک بار انجام داده و ناراحتی او از میان رفته است.( الکافی: ج ۶ ص ۵۲۳ ج ۲٫)
۱٫ طبع آن گرم و خشک است.
۲٫ جهت تسکین دردهای عضلانی ریشه له شده این گیاه به صورت ضماد استفاده میگردد.
۳٫ جهت هضم غذا میوه نارس این گیاه را جوشانده قبل از غذا یک فنجان بنوشید.
۴٫ برای معالجه عفونتهای خون از میوه نارس این گیاه به صورت جوشانده استفاده میشود.
۵٫ دمکرده ریشه این گیاه قاعده آور میباشد.
۶٫ جهت تناسب اندام شکم بعد از زایمان ریشه این گیاه را در روغن زیتون جوشانده به ناحیه شکم و قسمتهای ترک خورده پوست پا بمالید.
۷٫ دمکرده برگهای این گیاه کمبود ویتامین ث را جبران میکند.
۸٫ دمکرده این گیاه برای ریه و نرم کردن سینه مفید میباشد.
۹٫ جهت معالجه سوزاک ۴ گرم از برگهای این درخت را در ۳۰۰ سی سی آبجوش دمکرده در ۴ نوبت بنوشید. توجه داشته باشید که این دمکرده مدر میباشد و البته برگهای تازه این گیاه را نیز جهت خاصیت آنتیبیوتیک آن کمی جویده و میل شود.
۱۰٫ برای جلوگیری از پخش سم مار در بدن ریشه این گیاه را جویده و در محل گزش مار بگذارید.
۱۱٫ برای درمان رماتیسم و نقرس تخم این گیاه را ابتدا در عرق گزنه خیسانده سپس در روغن کنجد جوشانده صاف نموده به صورت مالیدنی استفاده شود.
۱۲٫ جهت رفع گوش درد چند قطره از روغن بان را در گوش بچکانید با نظر پزشک باشد.
۱۳٫ برای جلوگیری از خونریزی بینی عصاره برگ بان را با پارچه به صورت فتیله در بینی بگذارید.
۱۴٫ جهت زگیل روغن آن را بمالید.
۱۵٫ برای فلج که در اثر سردی باشد با روغن این گیاه عضو را ماساژ دهید.) در میان آن قرار ده و آن را در ناف خود کن.)