اذان و اقامه

 

چون بانك اذان بگوشتان رسيد، براى اقامه نماز شتاب نمائيد، زيرا شتاب كنندگان به سوى اين ندا كسانى خواهند بود كه در قيامت به لطف و مدارا، ايشان را مى‏خوانند.

اذان با وصف خداوند به بزرگى و عظمت شروع و با نفى هر گونه معبودى جز او خاتمه مى‏يابد، پس بدانيم كه اول و آخر و ظاهر و باطن اوست، هر چه هست اوست، و غير از او نيست.


1- بحارالانوار، ج 43، ص 172.

2- خوانندگان محترم مى‏توانند براى مطالعه جامع در اين باب به كتاب اسرار الصلاة و سرالصلاة حضرت امام خمينى(ره) مراجعه فرمايند.

(15)


منصوربن حازم از امام صادقروايت كرده كه فرمود: جبرئيلبراى اذان، بر رسول خداوارد شد، در حالى كه سر آن حضرت در دامان حضرت علىقرار داشت، جبرئيل اذان و اقامه را براى آن حضرت آورد. حضرت به علىفرمود: اى على آنچه را كه جبرئيل آورد شنيدى؟ حضرت گفت: بله يا رسول الله، حضرت فرمود: آيا آن را حفظ نمودى؟ حضرت گفت: بله، رسول خدافرمود: بلال را صدا بزن به او تعليم بده، من هم بلال را صدا زدم و اذان را به او تعليم دادم(1).

و از رسول خداروايت شده كه فرمود: ما بين اذان و اقامه براى مؤذن پاداش داده مى‏شود، مانند پاداش شهيدى كه در راه خدا در خون غلطيده است.

علىسؤال كرد: يا رسول الله اين مردم در خصوص اذان گفتن و درك فضيلت آن با هم به نزاع و تقابل بر مى‏خيزند!! رسول خدا فرمود: هرگز!! زمانى مى‏آيد كه مردم اذان را به ضعيف‏ترين خودشان واگذار مى‏كنند، در صورتى كه اذان بدنها را بر آتش جهنم حرام مى‏كند(2).

از امام باقرروايت شده كه فرمود: هنگامى كه ملائكه از اهل زمين صداى اذان را مى‏شوند مى‏گويند: اين صداى امت محمد است كه به وحدانيت، خدا را مى‏خوانند، پس براى امت محمد، استغفار مى‏كنند تا اين كه آنان از نماز فارغ مى‏شوند(3).

از امام علىروايت شده كه فرمود: كسى كه نماز خود را با اذان و اقامه بر پا دارد، دو صف از ملائكه در صفوفى طولانى به او اقتدا مى‏نمايند كه دو طرف آن مشخص


1- من لايحضره الفقيه ج 1، حديث 865

2- من‏لايحضره الفقيه، ج 1، حديث 869

3- من لايحضره الفقيه، ج 1، حديث 884

(16)


نيست(1).

از رسول خدانيز روايت شده كه فرمود:

«اَلْجَفَاءُ كُلُّ الْجَفَاءُ وَالكُفرُ مَنْ سَمِعَ مَنادِى اللّهِ تَعالى يُنادِى بِالصَّلاةِ وَ يَدْعُوهُ اِلىَ اْلفَلاحِ فَلا يُجِيبُهُ» نشان ظلم و كفر آن است كه كسى منادى خدا را بشنود كه به نماز ندا مى‏دهد (صداى اذان مؤذن را بشنود) و وى را به رستگارى مى‏خواند و دعوت او را اجابت نكند(2).


جستجو